Ömer Seyfettin, 1884’te Balıkesir Gönen’de doğdu.
Askerlik, öğretmenlik ve yazarlık yaparak hayatını sürdürdü. Askerlikten ayrılmasına rağmen Balkan Savaşı çıkınca tekrar askere alındı. Sırp ve Yunan cephelerinde savaştı. Yanya Kalesi’nin savunması sırasında Yunanlara esir düştü.
Bir yıl süren tutsaklıktan sonra İstanbul’a döndü. 1914’te Kabataş Lisesi’ne edebiyat öğretmeni olarak atandı.
Ölümüne dek bu görevi sürdürdü. Selanik’te yayımlanan Genç Kalemler dergisindeki yazılarıyla ünlendi, I. Dünya Savaşı yıllarında Yeni Mecmua’da yayımlanan öyküleriyle ününe ün kattı.
Türkiye kısa hikâyeciliğinin kurucu ismidir. Ayrıca edebiyatta Türkçülük akımının öncülerinden olup Türkçede sadeleşmenin savunucusudur. Ömer Seyfettin, 1920’de İstanbul’da hayatını kaybetmiştir.
