Ama olmadı işte, çoğu kez beklenen olmaz. Ekilir, biçilir ama iki şey arasında çoğunlukla bir bağlantı yoktur. Olduğunu öğretirler sana ama... bilmem, ben hiç görmedim. Zaman olur ekersin, zaman olur biçersin, o kadar... İşte bunun için bilgelik gereksiz bir kural, hüzün doğru olmayan bir duygudur, her zaman. O gün özenle ektik, hayal, çılgınlık ve yetenek ektik. Ne biçtik, belirsiz bir meyve: bizi her zaman güzel ve gizemli kılacak bir anının güzel ışığını ve bir duygulanmanın ayrıcalığını.
1902, Niagara Şelaleleri bölgesi. Bu bölgede yolları kesişen iki tuhaf tip: Tom Smith ve Jerry Wesson. Soyisimleri ünlü tabanca firmasının kurucularıyla benzeşse de büyük patronlarla pek ortak noktaları yok. Smith, kendine özgü yöntemleriyle bölgedeki son yetmiş yılın hava durumunu çıkarmak üzere Niagara’ya gelmiş bir meteorolog, kâşif ve borçları nedeniyle dört eyalette aranan bir dolandırıcı; baba mesleğini sürdüren Wesson ise nehirde intihar eden insanların cansız bedenlerini sudan çıkararak ömrünü geçirdiği için nehrin derinliklerini avucunun içi gibi bilen bir “balıkçı“. Bu grotesk ikiliye çiçeği burnunda gazeteci Rachel Green de katılınca hikâye giderek renkleniyor...
Baricco’nun kaleminden hayatın patikalarında tökezleyenlere, umuda, umutsuzluğa ve deliliğe dair kara mizah yüklü bir oyun.
