Her gelişme ve büyümenin bir sınırı vardır. Doğaya verilen bunca öneme ve modern üretim teknolojilerine rağmen (ya da o yüzden) birçok ülkede insanların açlıktan ölmeleri, çağdaş "yüksek güvenlik" tekniklerine rağmen (ya da o yüzden) Çernobil gibi felaketlerin ortaya çıkması veya trafik kazalarında görülen artışlar; tarım alanlarında ve ormanlarda yapılan teknolojik çalışmalara rağmen (ya da o yüzden) dünyada sel felaketlerinin artması gibi birbirleri ile ilgisiz görünen olaylar, aslında aynı bütünün parçaları arasındaki ilişki bozukluğunun bir sonucudur. Sistemin en ufak parçasına verilen bir zarar, bütün sistemi ve dolayısı ile diğer parçaları da etkiler ve bozar. Çünkü dünyasal gerçekler, içiçe geçmiş sistemlerin birbirleri üzerinde oluşturdukları etkileşimler sonucunda meydana gelirler.
