Sen en çok bir ırmağa benzersin, giysilerin
Bilindik sızılardan yalnız gözlerin bahçe
Tenin yangınlar taşır ruhunun kıyısına
Evine ve bahçeye
Ruhun gemiler çağırır közden ve tutuşmaktan
Gemiler almaz ruhunu
Seni koşmaktan yaratan Allah, bir güzellik
Nefesiyle bahçeye
Dudakların titreyince dünyalar tazelenir
Her an yeni bir dua, her an yeni bir dünya…
Eriğim, yenidünyam, kökü göklerde çılgınım
İyimserlik damgası parmak uçlarından
Öperek başlıyorum yaşamaya…
