Sana kavuşma arzusunu hiç dindiremiyorum içimde, fakat bir o kadar da korkutuyor beni. Çünkü çok seneler geçti gözlerinin içine bakmayalı, bakışlarının değişmiş olmasından korkuyorum, bu derinliğini bilmediğim gözlerindeki denize, yüksekten atlamak olur, intihar etmek gibi…
Yani bu durumda sana kavuşmakta intihar etmekle aynı şey olur… Şu an düşünüyorum da bir insanı kaybetmekten daha ürkütücü olan tek şey, tekrar yan yana geldiğinde aynı bedende farklı birisiyle karşılaşmaktır… Basit davranışlarının yerini, başka davranışların almış olmasından korkuyorum. Çok seneler geçti seni izlemeyeli, bir başkası olmuş olmandan korkuyorum…
