Türk edebiyatının bugünkü kıvanç verici dinamizmine ve halkçı özüne kavuşması, yazarlarımızın dünyaca tanınması, hep Nâzım Hikmet’le başlayan yenileşme akımının sonucudur. Bugünü iyi anlayabilmek için 40 yıl önce başlayan edebiyat kavgalarına eğilmek, onları bilmek gerek. Biz bu inançla bu küçük incelemeyi hazırladık. Böylece taşlamada erişilmemiş bir zirve olan büyük ustanın bu yanını, karşısındakilerin başvurdukları taktikleri hâlâ bugün de geçer akçe yapmaya çalıştıklarını ibretle belirtmek istedik. Geçmiş yılların edebi kavgalarına küçük bir ışık tutabildikse, seviniriz.
-Kemal SÜLKER-
- Büyük harpte tereyağlı ekmek yiyenler.
- Ahmet Haşim, Nâzım’ın gelişini selamlıyor.
- Mehmet Emin’in dili bir irticadır.
- Bir anda Nâzım Hikmet’e düşman kesilenler.
- Nâzım Hikmet, milli putları kırıyor.
- Abdülhak Hamid’in Nâzım’a ziyafeti.
- Takdis edilen kelepçe ve yağlı ip.
- Yakup Kadri, Edebiyat Mahkemesi’nde.
- Bir komik âdeme (Hamdullah Suphi’ye) hicviye.
- Peyami Safa ve jurnalcılık.
- Dr. Hikmet Kıvılcım’a göre Nâzım Hikmet.
- Orhan Selim’in kimliği.
- Cingöz Recai sahnede.
- Namık Kemal ve Nâzım Hikmet.
- Yahya Kemal’in durumu.
- Nâzım Hikmet’in “milli”liği.
