''Ben Aişe... Muhammed'in Aişe'siyim...''
Ben Aişe…
Muhammed’in Aişe’siyim…
Salat ve selam üzerine olsun…
Karasevdalısıyım Resulullah’ın…
Salat ve selam üzerine olsun…
Ben Aişe…
Gözleriyim geceyle gündüzün…
Onlar ki birbiri ardından gelerek dizildiler sirete…
Ben Aişe…
Şahidiyim vahyin…
Ta-Ha ve Yasin’in…
Ben Aişe…
Yoldaşıyım Son Resul’ün…
O, babası Peygamberimizin (asm) en sadık dostu Hz. Ebubekir olan, Teymoğulları gibi seçkin bir ailenin en ince terbiyesiyle yetişmiş, çok küçük yaşlarından itibaren zekâsıyla ışıl ışıl parlayan, Peygamberimizin (asm) “Seni kördüğüm gibi seviyorum” dediği annemiz; Hazreti Aişe.
Büyük bir hadis rivayetçisi, Müslümanların öğretmeni, Efendimizin bazen sıkıntılı bazen neşeli zamanlarda “Konuş ey Hümeyra” diye seslendiği, meleklerin selam verdiği kadın…
Sibel Eraslan bu kutlu kadını müminlerin annesi Hazreti Aişe’yi yazdı.
Onun sonsuz bir bağlılık, feda ve aşk dolu hayatından tüten misk kokusunu hissedebilmek için…
