Fatma N.’nin şiirleri vahiy gibi. Kendi kendine konuşuyor ama bizi de katıyor kendisine. Hangi omzuna melek çıkartması yapıştırdıysa oradan sayıyor kendisini. Bazı kızlar yüreğinden gelerek ısıtır, sonra da çığlığını aşağı doğru kopartır düşlerinden. O da öyle yapıyor.
