Halk edebiyatımızın türleri içinde soyuttan uzak sevgi, yalnızca mânilerimizdedir. Mânilerimiz, bir tür sevgi dünyasıdır. Bu dünyada sevişenler, sevgi dışında hiçbir yasaya ve hiçbir sınıra bağlı değillerdir. Mâni; uçun kuşlardan, bulutlardan, turnalardan sorulan ve bunların aracılığıyla selam gönderilen; bin yıl toprakta yatılsa da yine kendisinden umut kesilmeyen, kölesi olunan, yerine ölünülen, cevri çok, insafı yok olan, aşkına düşünce dünyalar terk edilen; tende kalan canı isteyince verilen, kavuşamayınca gözler açık gidilen ve ateşinden dağların bile yanıp tutuştuğu "yar" için yazılmıştır.
Mânilerimiz, uzun bir araştırma ve çalışmanın ürünüdür. Yurdun çeşitli bölgelerinden büyük bir titizlikle toplanan binlerce mâni taranmış, ayıklanmış ve düzenlenmiştir. Ayrıca yurtdışındaki Türkler'in -özellikle Trakya ve Makedonya Türkleri'nin- mânileri de derlenerek karşılaştırılmış ve sıralanmıştır.
Böylece adları bilinmeyen, ama yazdıkları ve söyledikleri bütün canlılığıyla bugün de yaşayan nice adsız halk ozanının en seçme mânileri alfabetik sırayla okura sunulmuştur.
