Buruk Bir Hüzün Manifestosu
Mutsuz olumlayıcı Genç İhtiyar şöyle diyor: “İçerisinde yer alan cümleler, yalnızlığı ve gerçekliği, kendi gerçek duvarlarına çarpa çarpa büyütüp değiştirmeyenler için hiçbir şey ifade etmeyecektir. Öyle bir kitap, yaşamın uyuşturan cazibelerine, eylemlerine karşı duran bir ruhun ulama manifestosudur.”
Teselli edeceğini düşündüğüm bir kitap değil bu. Aksine, tahrip eden, yaraları kaşıyan ve ansızın örseleyen, acıtsa da sağaltacağını düşündüren sıkı bir dosttur bu kitap. Mutluluk ile melankoli arasına yerleşen biri, sonunda aşılamaz bir sıkıntıyı kabulleniyorsa, bu hayatta daha fazla bile isteye aldanmayı istemediğindendir.
