Hâlâ saklıyorum, kapağında sarı civciv olan ilkokul defterimi. İlk sayfasına "Yazdıklarımla anılmak isterim." yazmışım o vakit.
Kalk gidelim satırlarla; gidemediğimiz yerlere. Ağız dolusu söyleyelim; diyemediğimiz şeyleri. Kalk gidelim; bizden geçmeyenlere, geçemediklerimize...
Yol beni mavi sularla tanıştırdığında anladım, doğup büyüdüğüm Bozkır`ın hayal kurmak için en verimli topraklar olduğunu.
Hayal; gönüle düşen ateşin, emekle harlanmasıymış/ emeği harmanlamasıymış.
"İnsan ölür ama ruhu ölmez." diyen Ulu Ozan Neşet Ertaş "Yolcu" Türküsünde diyor ki: Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz Dünya senin vatanın mı yurdun mu?
"İnsanın toprağı ruhunun aynasıdır." diyor Öner Özcan. Dervişler, "Bir lokma ve bir hırka." der.
Baki, "Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş." der. Yazdıklarımla anılmak isterim.
