Bu kitabı ben yazmadım, o kendini yazdı!
Bu kitabı haksızlıklar yazdı!
İftiralar, satışlar, yalanlar, riyakarlıklar, ekmek almaya giderken ya da sokak ortasında dayak yiyerek ölen çocuklar, Gezi'deki ağaçlar, özgürlük diye bağıran insanlar yazdı!
Bu kitabı bir diktatör ve onun yandaşları yazdı!
Ülkemizin son bir kaç yıllık yaşanmışlığının 140'ar karaktere sığdırılmış özetidir bu kitap... Burda yazılanlar yabancı değil hiçbirimize, biz bunları beraber yaşadık çünkü; bazen gülerek, bazen de gözümüzde bir damla yaşla anılarımızı canlandıracak okuduklarımız...
Eminim yine bir sürü hakarete maruz kalacağım; beni yine muhalefetten prim yapmakla suçlayacaklar. Hem de bu kadar güçlü bir hükümetin kanadı altına girmek çok popüler ve kolayken, niye zoru seçerek muhalif olduğumu sorgulamadan...
Çok büyük bir edebi eser beklemediğinizden eminim, öyle bir kapasitem olduğunu da sanmıyorum, ama şunu söylemek isterim; yazdığım her şey yürekten ve samimidir!
Kitabın adını çok sevdiğim Rus yazar Nikolay Gogol'un klasiği "Bir Delinin Hatıra Defteri"'nden aldım, ki bence en güzel eseri "Ölü Canlar"dır...
Umarım şu kötü günlerin sonunda güzel bir belge olarak raflarınızda yer bulur. İlk defa önsöz yazıyorum ve çok heyecanlıyım.
Fazla uzatmadan sizi bu deli kitapla başbaşa bırakıyorum.
Sevgiler!
