20. yüzyılın en önemli filozoflarından olan Adorno, aynı zamanda bir müzik kuramcısıdır. Adorno, hiçbir egemen tonun yer almadığı “atonal” müziği, toplumsal görüşü için model olarak almıştır.
“Müzik olmaksızın dünya ıssız olurdu. Müzik ruhları harekete getiren en etkili araçtır. Müzik örneğinde bir toplum biçimi tasarlamak, belki bir hayaldir; ama o, dünya dertlerinden bir kaçış ülkesidir. Bu kaçışla o dertler yok olmuyor, ama onlarla mücadele etmemiz için bize sığınacak yer ve gücümüzü tazeleme olanağı veriyor. Eksik, güdük, sorunlu olan bizim dünyamızın tersine müziğin ülkesinde her şey yerli yerindedir; o tam bir dünyadır.
Eldeki kitap müzikte felsefeyi, felsefede müziği bulanlar için yazıldı. Onda sözel ifadelerin müzik diline çevrilişinin ve tınıların anlam dünyasından sözele geçişin, bu iki dünya arasında gidip gelmelerin macerası vardır. Böyle bir maceraya çıkacak okur, ondaki kapalı sözleri de açacaktır
