Eğitimde sevginin vazgeçilmeyecek ve küçüksenemeyecek bir etkisi vardır. Ölçülü sevgi, ruhumuz için bir gıda ve ilaç niteliğindedir. Maddi varlığımız için gıda ne ise, ruhumuz için de sevgi aynıdır. Hatta daha da önemlidir. Çünkü huzur ve mutlulukla yenmeyen gıdaların, vücudumuz için fazla katkısı da olmamaktadır. Sosyal hayata uyum sağlayamayan, suç işlemeye eğilimi bulunan çocuklara baktığımızda, bunların büyük çoğunluğunun, sevgi ve ilgi yerine şiddet, huzursuzluk ve çeşitli problemlerle karşı karşıya kaldıklarını görmekteyiz. Yani şiddet ve ilgisizlik, problemleri çözmek yerine iyice artırmaktadır.
