Oysaki bir hayalim vardı; alın teriyle kurulan sofrada bir ekmeği paylaşmak...
Hercai gecelerde, hiçbir vakit doyumsuz kalmamış sohbetlerine bir çayın deminde ortak olmak...
Yüzüne vuran günde; alnından öpmek, gözlerine dokunmak...
Olmadı be güzel insan. İstenilmeyen bir can, ötelenen bir ben kaldım.
Sevdayı yaşamayı bırak, tatmaya bile layık görülmeyen bir ben! Sensiz geçen zamana inat, yokluğunun hüküm sürdüğü hayata ve kalemi bir türlü seni bana yazmayan kadere...
Şimdi niyetlerimin en arsızını, şerrin en belalı isyanlarını saydırıyorum. Umurumda değil artık, umursamayan bir can için yaşamak...
…
Elinizdeki kitapta; Nilay ile Yusuf’un, kısa ömürlerinde uzun bir zamana sığdırdıkları, yaşanmış bir sevdanın hikâyesini ve Yusuf’un yalnızlığının şiirlerini bulacaksınız.Bu hikâye; sevdasını yaşamasına izin verilmeyen, yokluğunun hüküm sürdüğü hayatında bir türlü hayaline kavuşamayan sevdalı bir gencin hikâyesidir.
