Leb, leb, leb
Le, le, le
Bi, bi, bi
Leblebi’dir,
Damla’nın sevimli tavşanını adı.
Sever Damla da Leblebi de,
Kırlarda gezmeyi.
Merak mı ettin adı neden Leblebi sevimli tavşanın?
Hikâyeyi okursan,
Damla söyler merak etme.
Ama dönelim biz kırlara,
Şimdi Damla uzanmış çimlerin üzerine,
Leblebi de kucağına yatmış,
Birlikte gökyüzünü seyrediyorlar.
Aaa, o da ne!
Gökyüzü ne ilginç!
Ne görmüşler acaba gökyüzünde,
Damla ile Leblebi?
