“Bu koşturmaca içinde kendimi, kalbimi hiç dinliyor muyum? Durup bir soluklanıp ruhumda neler oluyor diye hiç bakıyor muyum?” diye soruyordu kendine boş duvara bakarak. O an sadece önceden hiç meşgul olmadığı bu sorularına cevaplar arıyordu.
Zihnini susturdu. Derin bir nefes alıp verdi yeniden. Kalbinin atışını hissediyordu. Gözlerini kapadı. Bir süre bu hissin içinde kaldı. Yüzüne sıcak bir tebessüm yayıldı. Dizinde duran kitabı eline aldı. Kapağı açtı. İlk sayfayı çevirdi. “Evet. Şimdi biraz soluklanma zamanı.” ‘diyerek okumaya başladı.
