Doğumun öylesine rastlantısal ve öylesine ufak bir ihtimal ki, pamuk ipliği deyimi bile yetersiz. Sen bunu kendi elinle bitirmek istiyorsun?
Üstelik zaten bir gün sana sormadan da bitecekken?
Hiç mutlu oldun mu bir an bile?
Hayır diyorsan iyice düşün. Yine mi hayır?
Bir kere şans ver o halde kendine, mutluluğun en küçüğünü bile tatmak için. Evetse o ânı düşün, o anki hislerini.
Ne harika hissediyordun değil mi?
