Folklor ve halk edebiyatı ürünlerinin modern sanatta yeniden yorumlandığı veya onlardan istifadeyle yeni eserler verildiği bilinmektedir. Bilhassa Tanzimat’la birlikte folklor ve halk edebiyatına, başta olumsuz da olsa yeni bir yaklaşım tarzı benimsenmiştir. Milli edebiyat akımıyla birlikte folklor ve halk edebiyatı ürünleri, modern edebiyatın ham maddesi olarak görülmeye başlamıştır. Ziya Gökalp’ın "tehzip" fikri bu yaklaşımın sistematize edilmiş halinden başka bir şey değildir.
Türk halk edebiyatının önemli bir türü olan halk hikayeleri de bu şekilde değerlendirilmiş; roman, tiyatro, opera, revü ve hatta sinema eseri olarak yeniden yazılmıştır. Türkiye’de durum böyleyken hikâyenin çok sevilerek anlatıldığı Azerbaycan’da da benzer bir durum dikkati çekmektedir. Elçin’in Kerem ile Aslı hikâyesinin Azerbaycan varyantından mülhem Mahmut ile Meryem romanı da bu tür çalışmalardan biridir.
"Türk edebiyatı" kavramının içine artık diğer coğrafyalardaki Türk edip ve şairlerinin de dahil edilmesi gerektiği düşüncesi ve Elçin’in de bu edebiyatın modern kısmında yer alması temennisiyle bu müşterek malzemeli eserin okuyucuya faydalı olmasını diliyoruz.
