Sancıyan bir sesi var Mustafa Alp’in. Kendisiyle ve dünyayla hesaplaşıyor sürekli. Yaşadıkça ölmemek için mazeret biriktiriyor, yoksa bir anlamı olmayacağını biliyor çiçeklerin. Sevdikçe de bahaneleri artıyor, yoksa yalnız kalamayacağının da farkında…
