Biz kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan Ortadoğu’nun kadınlarıydık. Bir şey yapmak istediğimizde önce kuşkuyla bakılan, işin başına geçtiğimizde de olmamasına dair gerekçelerle boğulan... Buna rağmen vazgeçmeme düşüncesizliğini gösterirsek de tüm gözlerin üzerimize çevrildiği, açık arandığı bir podyuma çıkardık.
Korkular yerlerini yeni meydan okuyuşlara bırakıp her şey bambaşka bir çehre kazanırken, biz çok da bilinmedik ve beklenmedik yollara sapardık.
Ben de şimdi kendime rağmen, başka sokakların arasında yeni dünyamın izlerini arıyorumdur, kim bilir?
