Klasik dünyanın modernleşmeye ulaştırdığı ne kadar değer varsa hepsinin üzerine çizgi çekilmekte, onlar birer palimpsest ögesi olarak bile kullanılamamakta, montajlar kolajlara, kolajlar yapay enstalasyonlar eşliğinde devasa kaos alanlarına dönüşmektedir. Hiç kuşkusuz postmodern sürecin en belirgin vasıflarından biri her bir varoluş alanının sınırlarının yok edilmesi yoluyla cinsler, türler ve kategoriler arasındaki içerik özlerinin ortadan kaldırılmasıdır.
Elinizdeki kitap sadece edebiyat ile postmodernizm arasındaki bağın mahiyetini, birbirine eklemlenme ve dokunma noktalarını ortaya koymuyor fakat aynı zamanda karanlığa tutulmuş fener işlevi gören edebiyat metinlerinin de insanlığın bugünü ve geleceğine hangi bakımlardan ışık tuttuğunun/tutması gerektiğinin gramerini de belirginleştiriyor.
