Bir varmış bir yokmuş. Bir padişah ile üç oğlu varmış. Bir gün kendi kendine, “Üç oğlum var. Bu oğlum beni seviyor mu? Az mı seviyor, çok mu seviyor?” diye düşünmüş. Düşünmesiyle birlikte herkesin Emin Özdemir’in yazdığı gibi anlatmaya çalıştığı masal başlamış. Olanlar olmuş! Özdemir’in de kendi dili olan çocukların diliyle, sınırsız zenginliği ve sadeliğiyle. Aynı ustalıkla resimlendi. Bir solukta okunacak. Merakla, ilgiyle, sevgiyle…
