“Nigâr Hanım dışarı çıktı. Köroğlu ile kucaklaştılar. Kırat’ı burnundan öptü. Yelesini okşadı, sevdi. Dolandı, eliyle koymuş gibi terkideki heybeden çiçeği aldı. Kokladı. Bakışları peri kızının bakışlarıydı.
Gözlerinden iki kuş uçtu.
Kara Deli sağ elini alnına üç kez vurdu. Değneğine binip ‘Haydi bre yağız!’ diye ünledi. Bir kayın kozalağı yuvarlandı bir dağdan. Üç çekirdek toprağa karıştı.
Aygır Gölü kıyısında bir kısrak olanca tutkusuyla üç kez kişnedi.”
