Alain-Fournier daha 28 yaşındayken, cephede vurularak öldü. Adsız Ülke, onun yayımlanmış tek romanı. Ünlü Fransız düşünürü Marcel Arland, “Adsız Ülke, çağdaş edebiyatın belki de ilk ve biricik klasik kitabıdır,” diyor. “Benim sanat ve edebiyat ilkem, çocukluktur,” diyen Alain-Fournier, bu ilk ve tek romanında, gerçek yaşamında karşılaşıp âşık olduğu, bir daha göremediği ama bir türlü unutamadığı “uzun boylu sarışın” bir kızı, gerçekten çocuksu bir dünya içinde canlandırır. Yazar, uzun bir şiiri andıran bu romanını sarsıcı bir yalınlıkla yazmaya büyük özen göstermiştir. İnsanı insan yapan, özüne ilişkin ne varsa, bu romanda korunmuştur: sevgi gibi, arkadaşlık gibi, dostluk duygusu, dayanışma, özveri, sevecenlik gibi. Bu erdemler, insanın, insanlık tarihinin kirleri pasları altında kalsalar bile, bizim onları bulundukları yerden çıkarmamız gereken, başköşeye oturtmamız gereken değerler. Alain-Fournier’nin yapıtının zenginliği, büyüklüğü, ölümsüzlüğü, insanın yalın varlığını, onun gerçek duygularını sergilerken, zaman zaman düş ortamına kaysa bile, gerçekliğinden kaynaklanmaktadır.
