Beat Kuşağı sineması diye bir adlandırma yapmak her ne kadar yanlış olursa da onlar üzerine çekilen filmlere bu tanıyı vermektense onların yarattığı sinematik kavramlara bu adla yönelmek aklı başında bir iş olacaktır. Kapitalist safsataların ve teenage güruhun vızıldamalarının dışına çıkıldığında daha çok küçük ve alt bir yönetmen sineması ile başbaşa kalırız ki kuram babında azının üretkisinden söz edilebilir. Bu anlamda Balch’ın Burroughs ve Gysin temelli ortak sinemalarının dışında (cut-up) geriye bir bütün sergileyen ve sözde kalmayıp filmografisini de ortaya koyan neredeyse tek isim özellikle söz konusu bütünsellik olduğunda- James Borughton’dur. Zen ve Tao referanslı şiirsel bir sinema örgüsüdür onunkisi.
