“Osmanlı kimdir?”, “Osmanlı döneminde insanlar nasıl yaşardı?” gibi sorulara cevap vermek uzmanlar için bile zor bir iştir. Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan Osmanlı İmparatorluğu olarak yıkılışına kadarki süreçte yaşanan siyasi ve askeri olaylar, resmî tarihçiler tarafından, esas olarak belli kalıpları tekrarlamak kaydıyla defalarca anlatıldı, anlatılmaya da devam ediyor.
Bu anlatının “öteki yüzü”ne bakan bazı yazılarını Tanzimat’tan Cihan Harbine Osmanlı’nın Öteki Tarihi (Literatür, 2017) adlı kitabında toplayan Ayşe Hür, bu kitabında, resmi tarihçilerin neredeyse hiç girmediği sosyal tarihin “öteki yüzü”ne dair temaların izini sürüyor.
Yazar, vakıflardan külliyelere, saray geleneklerinden bayram kutlamalarına, spordan sanata, mimariden kadının konumuna, giyim kuşamdan yeme-içme ve eğlence alışkanlıklarına, basın-yayından sansüre ve daha nice konuya uzanan geniş bir yelpazede Osmanlı döneminin sosyal ve kültürel panoramasını çıkarmaya çalışıyor. Bunu yaparken, günümüzde de sık sık karşımıza çıkan “Osmanlı’da evlat katli mubah mıydı?”, “Osmanlı Türkçe mi konuşurdu?”, “Osmanlı’da eşcinsellik var mıydı?”, “Harem nasıl bir yerdi?”, “Osmanlı’da hayvan sevilir miydi?”, “Osmanlı’da rüşvet var mıydı?”, “Padişahlar içki içer miydi?”, “Osmanlı’da müsadere ne zaman kalktı?”, “Avrupalılar Osmanlı’ya nasıl bakarlardı?” gibi popüler sorulara yanıtlar veriyor.
