Çocuklar sürekli bir gelişim ve değişim içindedirler. Biz eğitimciler ve anne babalar, okul ve ev ortamlarında onların çok değişik alanlardaki kişisel, sosyal, duygusal ve akademik gelişimlerini desteklemek için birincil role sahip kişileriz. Çocuklarla etkileşimleri en yoğun olan kişiler olarak, onların akademik becerileri kadar kişisel ve sosyal becerilerini de geliştirmek temel amacımız olmalıdır. Çocuklarımız bir sosyal beceriyi çeşitli nedenlerle öğrenememiş olabilirler. Bunlardan biri, çocuğun bir beceriyi, davranışı göstermekten korkması veya kaygı duyarak yapmaması olabilir. Diğer bir neden ise çocuğun o beceriyi öğrenmek için yeterince fırsata sahip olamaması olabilir. Çocukların bu becerileri geliştirebilmeleri için onları yeterince bigilendirelim, okul ve ev ortamlarını bu becerilerin denenip geliştirilebileceği ortamlar olarak değerlendirelim.
