Tanzimat Dönemi (1860-1896)
Anlatıcı ve bakış açısı kavramları kurmaca metinlerde anlatımın gücünü belirleyen en temel unsurlardan olduğu için anlatıbilimin en çok üzerinde durduğu konular arasındadır. Bu nedenle anlatıcı ve bakış açısıyla ilgili pek çok model geliştirilmiş, yeni kavramlar türetilmiştir. Bu çalışmada da edebî eser incelemelerinin başlangıç noktasını oluşturan anlatıcı ve bakış açısı modelleri mercek altına alınıyor ve Tanzimat Dönemi’nin öne çıkan romanları üzerinden bu kavramların eserlerdeki rolü inceleniyor. Aynı zamanda Tanzimat Dönemi romanlarının sadece basit birer ilk örnek olmadığını, teknik anlamda bugünün romanlarına ilham olabilecek pek çok zenginlik taşıdığını da gösteriyor.
