Felsefi Bilimler Ansiklopedisi - I
Hegel'in Mantık Bilimi Aristoteles'in Organon başlığı altında toparlanan Mantık çalışmalarından bu yana insan Usunun kavramsal yapısı üzerine üstlenilen en tam çözümleme girişimidir. Sözde biçimsel, simgesel, matematiksel vb. "mantık" olarak bilinen daha sonraki girişimler bir yandan yöntemsizlikleri ve öte yandan içeriksizlikleri açısından Hegel'in biçim ve içeriği birbiri dışına bırakmayan ve saltık yöntem ya da saltık tanıtlama üzerine kurulu mantık dizgesi ile karşılaştırma içine getirilemezler. Hegel'in Mantık Bilimi'nin "önceki Metafiziğin" (vormalige Metaphysik) yerini aldığı yolundaki sözleri 'Mantık = Metafizik' denklemini imlemez. Mantık hiç kuşkusuz meta-fizik değildir, çünkü Doğanın ötesi Tindir, Logos değil. Tam tersine, Mantık Doğa ve Tin için biçimsel ya da kavramsal öncüldür. 'Mantık Bilimi = Ontoloji' denklemi de geçersizdir çünkü Ontoloji yalnızca Nesnel Mantığa karşılık düşer, Mantığın bütününe değil. Sözde modern "mantık" girişimleri Mantık Bilimi'nin yalnızca Öznel Mantık üçlüsünün birinci bölümü olan Kavram Mantığının (Kavram, Yargı, Tasım) dizgesel yapısı ile ancak bölümsel olarak örtüşür ve Nesnellik ve İdea bölümlerini dışlar. Bütün bu dışlanan kavramsal içeriğin mantıksal olmadığı önyargısı modern simgesel "mantık" modellerinin dilbilgisine andırımlı ve sözde matematiksel yapısının mantıksal olduğu gibi enteresan bir sanıdan doğar.
Hegel Mantık Bilimi üzerine ilk çalışmasını (Büyük Mantık) Nürnberg'de 1812 ve 1816 yıllarında iki bölüm olarak yayımladıktan sonra, 1817'de Heidelberg'de derslerinde kullanılmak üzere hazırladığı Felsefi Bilimler Ansiklopedisi'nin Birinci Bölümü olarak anahatlarda daha kısa bir Mantık Bilimi çalışması (Küçük Mantık) yazdı (ikinci ve üçüncü bölümler Doğa ve Tin Felsefeleri olmak üzere). Bu çalışma daha sonra 1817 ve 1830'da genişletilerek ve gözden geçirilerek yeniden yayımlandı. Numaralı paragraflar genellikle kısadır ve genellikle bir Not (Anmerkung) tarafından izlenir. Yine her paragrafın sonundaki Ekler (Zusátze) yayımcılar tarafından Hegel'in kendisinin elyazmalarından ve öğrencilerinin tuttukları notlardan derlenmiştir.
