Homo Sapiens’in yeryüzü serüveninde deneyimlediği hiçbir süreç, Batı Uygarlığı deneyimi kadar sarsıcı değildir. Doğal ve kültürel gerçekliğin bütün görüngülerinin tarihsel arka planıyla görkemli bir etkileşim ve ilişkisellik geliştiren Batı entelektüel aygıtı, öteki kültürel dünyaların materyal gerçekliği anlamlandırma biçemlerini bütünüyle dislokasyona uğratmıştır. Ussal aydınlanma projesiyle birlikte fenomenal dünyanın cazibesine kapılıp Tanrısını “kozmik oluşun” belirsiz topraklarında kaybeden bipolar Batı Uygarlığı, arzu ve tahakküm üzerinden hedef nesnesine ussal şiddet uygulayan bir uygarlıktır. Küresel bütün akışları sarıp sarmalayan bu uygarlık, Tanrı-Doğa-insan bileşik dizgesinde, kendini insan kavramı üzerine konumladığı için “insancıl oluş” niteliğiyle ön plana çıkmaktadır. Dönüştürücü, kayıt altına alıcı, disipline edici, yönlendirici ve özne inşa edici karakteriyle henüz son sözünü söylemeyen bu çağcıl uygarlık, kültürel kimliğini yapılandırma ve temellendirme ediminde, kendisine tarihsel bir referans çerçevesi olarak Ege havzasının Tunç Çağı Uygarlıklarını temel almaktadır. Elinizdeki metin, Batı Uygarlığını, kendi tarihsel başlangıçlarını kurgulamada öncel uygarlıklar olarak kutsadığı Ege Tunç Çağı Uygarlıklarını, alanyazına küçük bir katkı olabilir ümidiyle tanıtma niyetini taşımaktadır.
