Bu eser gerçek bir yaşam öyküsü olup 1929 yılının Mart ayında, Şam'da tasarlanmıştır. Bir halı fabrikasında çalışan sakat kalmış, açlıktan ölmüş göçmen çocuklarının sefaletini, bir halkın akıl almaz kederini anlatmaktadır. Kitabın yazılması, Temmuz 1932 - Mart 1933 arasında gerçekleştirilmiştir. Bu arada Ekim ayında çeşitli Alman kentlerinde verdiği konferanslarda, yazar 1. kitabın 5. bölümünü konuşma metni olarak seçmiştir. 1. kitabın bu bölümünde Enver Paşa'yla Papaz Johannes Lepsius arasında geçen konuşma aynen verilmiştir.
- Franz Werfel
Breistein, İlkbahar 1933
