Çocuklar bir görevi tamamladıklarında ve başarılarını yeteneklerine atfettiklerinde öz-yeterlik duygusu geliştirirler. Bu durum gelecekte benzer durumlarda da etkili olabilecekleri düşüncesinin temelini atar. Yüksek derecede öz-yeterlik, görev veya ödevleri tamamlamadaki yukarı düzey tkinlikle sıkı bir ilişki halindedir.
Düşük öz-yeterlik duygusu ise problemleri çözmeyi denemede ısrar etmeme durumunu ortaya çıkararı ki bu pozisyon; psikolojik sıkıntıların sürmesi için önemli bir sebeptir.
Akademik, toplumsal ve kronik hastalık yönetimiyle ilgili konularda başarısız olan gençler, aileden ve öğretmenlerinden, başarısızlıklarının sebebiyle ilgili yetenek eksikliği veya kontrol edilemez hastalık süreci tarzı geri dönüşler aldıklarında öğrenilmiş çaresizlik duygusunu geliştirirler. Bu duygu kişinin ne kadar çaba gösterirse göstersin, başarılı olamayacağını düşünmesi ve başarısızlığını kontrol edemediği psikolojik, iç ve kürsel faktörlere atfetmesidir.
