Toprak nemini salmış can çekişen düşlere
Ne dala sorabilmiş ne dikene aşkını
Ve çığlıklar boş yere…
Sabahı beklemezsin boş verirsin işlere
Geceye düşer sevdan, düşer sevda şaşkını
Hüzünlü gülüşlere…
Üflersin içindeki yanan kor ateşlere
Asla sönmesin diye yüreğinin yangını
Sararsın güneşlere…
Gün saklanır sararan bir yaprak düşer yere
Yalnız aşkla sallanır insanın bu sol yanı
Tutuşmuşsa bir kere…
