“Herkes nasıl hallediyorsa onlar da aynı şekilde sorunların altından kalkabilirlerdi. Ama yine de hepsini düşünmek ve her şeye hazır olmak zorundaydı. Mamafih bunca zahmete ve çözüm çabalarına karşılık sahip olunacak güzellikler, bütün bu duraksamaları ya da endişeleri bile zevkli bir uğraş hâline getirmiyor değildi. Nesrin ile birlikte olmak… Ondan bütün bir yaşam boyu ayrılmamak… Konuşmak… Gülümsemek… Birlikte karar verip birlikte başarmak… O ilk kez trende gördüğü, sevdiği, sahip olmak istediği kadına kavuşmuş olmak… Bütün bunlar için her şeye, her zorluğa katlanmanın güzelliği ve zevkiyle hangi haz, hangi başarı, hangi mevki yarışabilirdi ki?”
