“Memnun oldum leydim.”
“sana güveniyorum assisi!”
Koruyucu şövalye… benim gibi sıradan biri için çok lüks bir kelime!
Prenses olduğumu hissettiğim nadir anlar vardır. Şu an da onlardan biri.
Artık güzel günler geçireceğimi düşünüyordum ama bu adamın yüzünü görmek neden bu kadar zor?
Günaydın dedikten sonra ortalıktan kayboluyor! Bu böyle olmamalı!
Çevremde çok fazla erkek var ama biri kaçınıyor, biri fazla ilgileniyor, biri ise çok yorgun gibi davranıyor...
Lütfen biri bana erkeklerin kalbinden neler geçtiğini öğretsin!
Romanda çözülemeyen hikâye şimdi burada çözülüyor!
