Vincent Van Gogh 1890 yılında kulağını kestikten iki sene sonra, “Tutkular Çemberi” tablosunu çizmiştir. Kulağını kesmesiyle birlikte akıl hastanesine kaldırılır ressam. Oldukça karamsar bir döneminde bu tabloyu çizer.
Resimde etrafı yüksek duvarlarla çevrili bir hapishane avlusunda çember halinde volta atan 37 mahkûm vardır. Bu tabloyu yaptıktan kısa bir süre sonra da 37 yaşında göğsüne bir kurşun sıkıp intihar ederek yaşamına son vermiştir.
Yaşadığı her seneyi zindanda yaşamış gibi hisseden ressam, yaşamı da bir hapishane olarak gördüğünü anlatır bu tablosunda. Resmin tam da ortasında Van Gogh kendisini yerleştirmiş, kasvetli bir kısırdöngünün ortasında her şeyi anlayan ama hiçbir şeyi değiştiremeyen ruha sahiptir. Resme biraz daha yakından bakacak olursak iki beyaz kelebeğin mahkumların üzerinde uçtuğunu görürüz.
Her şeye rağmen umudun simgesi olarak konulan iki kelebektir onlar.
