ne vakit otursak kıyısına
bütün denizler bize gelir
evleri dolaşır arada bir ölüm
salıncaklar kurar dirimlere
çocuklar işte muştusu o günlerin
o ceylan yakışırdı düşlerimize
bulvarlarda yapayalnız
bir güz gezdirir şimdi
kıyıya vuran çocuklar gibi
o ceylan hepimizin ceylanı
o güz hepimizin güzü
eski ırmaklar aşkına
n’olur yaşlanma sevgilim
