Başlangıçtan 1947'ye
4. Ivan ile temellendirilen, Petro ile başlayan Rusya’nın yayılmacı politikası, yakın çevresinde özel ilişkiler kurarak ve onları kendisi için ayrıcalıklı hissettirerek gelişmiştir. Rusya, Karadeniz’i, Kafkasya’yı ele geçirerek Doğu Anadolu’daki etnik ve sosyal yapıdan yararlanmaya çalışmış, bu yolla Akdeniz’e inmeyi hedeflemiştir.
Bu hedef doğrultusunda karşısında iki büyük devlet görmektedir: Osmanlı ve İran. Ruslar, bu iki devlet içerisinde etnik kimlik olan Kürtlerle iletişime geçmiş ve işbirliği yapmıştır. Ruslar Kürtlere, güney ve batı sınırlarının güvenliğini temin etmede ve Yakındoğu politikasında (Türkiye, İran, Irak ve Suriye politikaları) yardımcı bir faktör olarak yaklaşmıştır.
Rusların Kürtlerle tanıştığı zamandan günümüze kadar isim ve rejimleri değişse de tıpkı bir matruşkada olduğu gibi Kürt politikasındaki ana düşüncesi değişmemiştir. Elinizdeki kitap Rus-Kürt ilişkilerine ışık tutarak Rusya’nın Kürt politikasını anlamak için gerekli tarihsel altyapıyı sağlayacaktır.
