Kitap mektuplardan oluşuyor, yazar -sözde- arkadaşına yalnızlığından, insanların ahmaklığından ve satranç oynanan bir lokalde tanıştığı Don Sandalio’dan bahsediyor, Don Sandalio’nun kişiliğini, özel hayatını hiç merak etmiyor, onun satranç oynarken gösterdiği sessizlik, etrafı ile alakasızlığı onu etkiliyor, kitabın içinde gizli hileler ve oyunlar mevcut aslında mektubu yazan, (karşı taraf) yazılan ve Don Sandalio aynı kişi, bireysellik ve yalnızlık vurgusu ön planda. Doğaya (özellikle ağaçlar ve kısmen ölmüş büyük bir yarığı olan bir meşe ağacına) atıflar var. Kısa ve derin bir roman.
