'Gözlerinin içi gülüyor. Kabak çiçeği gibi açtı' şeklinde benzetmelerle anlatılmak istenir. Kendi başına ağlamanın doğal karşılandığı halde, kendi başına gülmede olan birisine 'Kafayı yemiş!" 'Kaçık mıdır ne' gibi tepkiler veririz. Daha da ileri giderek 'Gülme hastalığından" bile söz ederiz. İnsan kendi kendine ağlayabilir. Bir türkü de tutturabilir. Dahası, kendi kendine konuşabilir! Kişinin kendisiyle geçimsiz olması, kendisiyle bağıra çağıra kavga etmesi bile olağan karşılanabilir! İş gülmeye gelince, dur orada! Nedenmiş? Gülmek ayıp mı?
