Zalim sofrasında oruç açmayız
Rüzgâr önünde parça parça oluruz da
Tek dalımız eğilmez
Günah karası yüzlere bakmayız
Sancılar yurt kurar ciğerlerimizde
Abıhayat verse zorba, avuç açmayız
Hasis memleketinde nefes almayız
Geçeriz çukurları doldurup
Bileğimiz döndüğünce savaşırız da
Uzun süre yöresinde kalmayız
Küf kokan karanlığı ateşe veririz
Yoldaşımız duman ve kül, salmayız
Zulüm gider, huzur kalır geride
'Ganimettir' deyip de almayız
