Hamamlar, Antik Çağ mimarisinde en sık rastlanan yapı tiplerindendir. Yıkanma kavramı, başta Romalılar olmak üzere, antik dünya insanları için temizlikle ilgili bir zorunluluk olmanın çok ötesinde bir anlam taşır: Kişisel bir yenilenme ve kökleri derinlere uzanan sosyal ve kültürel bir alışkanlık; kelimenin tam anlamıyla bir kurum. Hamam yapıları da, sadece işlevsel bir etkinliğin çevresinde şekillenmiş binalar değil, eski gelenekleri ve inançları anlamamız için bize çeşitli yollarla ışık tutan sosyal bir kurumun temsilcileridir.
Antik Çağda Hamamlar ve Yıkanma, ilki hamam mimarisini incelemek, ikincisi kültürel ve sosyal bir olgu olarak yıkanma geleneğini irdelemek olmak üzere, iki ana amaca sahip bir yapıttır. Roma dünyasının bir ucundan diğerine dağılmış birçok hamam konusunda topografik, arkeolojik ve tarihi bilgileri toplamak, bunları eleştirmek ve analiz etmek de kitabın hedefleri kapsamındadır.
