Kendimde değer verdiğim tek şey, hiç kimsenin kendinde eksik görmediği bir güçtür. Aklımı beğenerek her insanın, her gün yaptığı şeyi yapmış oluyorum. Kim kendini akılsız sayar ki? Böyle bir şey mantık açısından da mümkün değildir. Öyle bir sakatlık ki bu, onu kendinde gören, kendini de görmüyor demektir. Öyle bir illet ki bu, devası yoktur; ama hasta gözü kendine çevirip de bu illeti gördü mü illet dağılıverir; güneşin sisleri dağıtması gibi.
