Kur'an Ontolojisi, Nebevi Ufuk ve Tarihte Tece
Hakikatın ve bilginin kaynağı meselesinde Tanrı’nın mevcüdiyetini kabul ya da red tavırları yanında, diğer en yaşamsal mesele de, insanın bu aşkın, ilahi ve gayr-i beşeri ve doğa ötesi hakikat kaynağı ile nasıl iletişim kuracağı meselesidir. İslâmî terminolojiyle söylersek, vahiy veya Allah'ın insanla iletişime geçmesi ve bunun mahiyeti.
İşte biz bu çalışmada, Aşkınlık ve İlahîlik katının beşeriyyet ile son temas ve iletişimi sayılabilecek olan vahiy ve Kur’an olgusunu; bu hakikat karşısında bir unsur olarak peygamberlik statüsünün durumunu ve anlamını tespit etmeye çalıştık. Diğer yandan da Kur’an vahyinin reel ve beşeri aleme açılımı addedilebilecek olan pek çok sahaya dair önemli çalışmalar, makaleler sunduk. Bütüncül bir açıdan yaklaşıldığında, “Kur’an-iman-evren-insan” içeriklerinden oluşan büyük bir hakikat dünyasına atıf ve gönderimde bulunan; bu yönüyle de birbirlerini tamamlayıcı yazılar olarak ele alınabilecek olan makaleler; aynı zamanda bize Kur’an vahyinin ne denli kapsamlı, varoluşla derinden ilgili ve ona bitişik, bu sebeple de ne kadar dinamik olduğunu göstermektedirler.
Bu kitap, bizi bir yandan Kur'an'a özgü vahiy hakikatinin irdelenmesi ile yüzleştirirken, diğer yandan ise bu hakikatin hangi kevni, beşerî alanlar üzerinden insanlığa ulaştırılabileceği konusunda ilmî entelektüel ufkumuzda derin sezgiler, arayış ve keşif coşkuları meydana getirecektir.
