“Kararları devlet alır, bedelini halk öder…”
« Doğup büyüdüğün topraklara bağlılığını ne kadar anlamaya çalışsam da aileni böyle bir uçurumun kenarına sürüklemeni aklım bir türlü almıyor canım babacığım. Ne kadar korkusuz ve cesur olduğunu bilmeme rağmen göze aldıklarının, hayatta en değer verdiklerini kaybetmek olduğunu gördüğümde gururunun ve inadının esiri olman beni derin bir hüsrana sürükledi. Ey benim dağ gibi ailesini sırtında taşıyan, evimize her daim güneş gibi doğan, içimizi ısıtan babam; gel vazgeç bu inadından. Gittiğim ellerde siz olmadan bir yanım hep yarım kalacak.
Tek umudum ve dualarım, bir gün inadından ve gururundan vazgeçmen için olacak. Eski günleri tekrar yaşayabildiğimiz o günlerin hayalini kurmak tek tesellimdir. Sizleri çok seviyorum.
Sıdıka…”
