Ruhu olan bir unutuşun, kayıkçı ve yaz’ın hikâyesi
Sonsuz bir döngünün ilk ayağında ruhları
hades’e taşıyan bir kayıkçı ve unuttuğu benliği iki acı öpücükle açılan yaz.
Aşk onları hiç ummadıkları bir düğümde tekrar birleştirirken, döngüleri ilk kez bozulmaya ant içmişti. Yoksa kayıkçı ruhlara ihanetini aşkıyla mı onurlandıracaktı?
Herkes; yer ve gök, başak ve deniz köpükleri, alevler ve güneş, kızıl bir geyik hatta defneden bir taç bile karşıyken onlara nasıl benliklerine uyanacaklardı?
