İrkilirim
Ceylanın konuştuğu bir mağara önünde
Şavkı vurur yüzüme hüznün
Büyür yanımda kara keder dikenler
Gül çağla büyür
Utangaç bir edayla dokunur kalbime hayat
Ömrümün geriye akan penceresinde
Bu toz , bu duman ,çözülmeyen bu esrar
Bilirim bundandır .
