Kız önde, Mustafa arkada yürüyorlardı. Kızın çantasının kenarından bir kağıdın aşağıya doğru süzülüp düştüğünü gördü Mustafa. Hemen koşup onu almalı ve kağıdını düşürdüğünü söyleyerek dikkatini çekmeliydi kızın. Böylelikle yüzünü görebilirdi. Kız birdenbire hızlandı. Mustafa da hızlandı ve hemen eğilip kaptı yerdeki kağıdı… Bir saniyeliğine indirdi gözünü indirdi elindeki kağıda. Bir fotoğraf bu! Bir kız fotoğrafı.
Mustafa, herkesten bir tek şeyi saklayacaktı hem de ölene kadar… O da Bilana’yı ilk gördüğü ve fotoğrafı aldığı günü. Ve ona her gün bir kez bakacak. Sadece bir kez. Eskimesin diye…
