Biyopolitika alanındaki en önemli yorumculardan biri olan Thomas Lemke, Türkçedeki bu ikinci kitabında Foucault yorumcuları tarafından genellikle göz ardı edilen bir konuya değiniyor: Devlet ve biyoiktidarın ilişkisine.
Lemke, Foucault’nun “hazmı güç bir yemek” diye betimlediği bir devlet kuramı ortaya koymaktan kaçmadığını, aksine bu kuramı inşa etmek üzere pek çok yeni malzemeyi mutfağa ilk kez onun taşıdığını ileri sürüyor. Bu çerçevede biyopolitika literatürünün esaslı bir eleştirisini de yapan Lemke, yönetişim ve yönetim arasındaki ayrılıkları işaret ederek, Foucault’nun düşüncenin patikalarında açtığı yeni yolları gözler önüne seriyor.
Lemke’den her zamanki gibi tok, güçlü ve eleştirel bir müdahale.
